14910500ANT00

[1491, May 2-June 22]

[Antwerp]

Report from Danzig (Gdańsk) about the negotiations between England and the Hanse in Antwerp, in which English merchants complain about damage done to them by Germans, among others that they were driven out from Icelandic harbours by men from Hamburg.

Created for and published on the HANSdoc website of the German Maritime Museum, Bremerhaven, by Bart Holterman in the context of the research project Between the North Sea and the Norwegian Sea: interdisciplinary Studies of the Hanse. Licensed CC BY.

Gdańsk, Archiwum Państwowe w Gdańsku

XXVII 70

Two booklets of 16 folios

Copy from Danzig

Facsimile not (yet) available

Hanserecesse III, 2, no. 514
Diplomatarium Islandicum 11:42 (paragraph 86 after Hanserecesse)

...

Anglici.

86. Upt erste, dat ko. ma. gescreven hadde, sulke schaden hiir upper dagefart to handelen unde to entscheden etc., zo were siine gnade zo gesiinnet, van allen gebreken under den natien biinnen siiner gnaden landen reformatien to donde, unde hadde geboden, alle saken beth na desser dagefart unde alle vorfolch der saken anstande to bliiven; furder der clachte halven des herenn koninges undersaten over de natien van der hanse, hadden ze desulven in den articulen overgegeven;1 zo clageden sunderges de van Hulle, swarliken durch de natien boschediget to siinde, wente ze 42 van den gekregen unde gerichtet hadden, darvan summige uthen steden der anse geboren, summige ock anderswor her, de in erem latsten bekant hadden, dat ze van den steden utgeredet weren, dar wol bowiis van were; furder ock, dat etlike schepe van den Engelschen in Yslandt uther havene gedreven weren durch de van Hamborch, de musten unentlosset wedderumme komen. Welkt denne de borgermeister van Hamborch vorantwerde. Unde wart ock gedacht des schepes, dat vorbranth solde wesen, welkt de Engelschen beswaren hadden, dat eiin van Hamborch dat solde gedaen hebben, dat denne in der warheit zo nicht en were, wente dat schiipp, daruth et gescheen solde siin, in dem jare uppe de tiidt van Hamborch nicht were gesegelt. Unde wart gedacht, datt et sulve Engelsche schiipp wedder were gekomen. Hiirup antwerde meister Jurgen, datt et noch tor tiid nicht wedder were gekomen; mit velen anderen worden. Darupp de borgermeister van Hamborch antwerde, dat niimandt were in Engelandt, dar de Dutsche natien mer up clageden, wen over densulven hiir kegenwardich. Welkt denne de Engelssche doctor vorantwerde sprekende, wo em siine kindere gefangen unde siin guth genomen were, dat em denne zere na ginge. Int latste de Engelschen sick entleiiden, dat ze nicht in boveel hadden, den herenn koning worinne to vorseggen, wente zo ze dat deden over ere macht, solde en dat to groten vorfange ewichliken wesen unde den steden ock nicht fromeliken; sunder wes bowiislick were, dat men sick denne helde an de jenne, de schuldich weren. Hiir wart gedacht van den steden, dat jummers de schuldich were to antwerden, in des landt unde uthem lande de schade gescheen were. Unde allegerden de receptatoribus unde erboden sick, zo men kunde nabrengen, dat enige schepe ton orloiien uthen hanse steden utgeredet weren, wedder mit genamen guderen dar in weren gekomen, adir hulpe, gunst adir todaet darto gedaen, se wolden dar voer antwerden; unde hopeden, ze dergliken doen wurden. De Engelschen spreken, ze hadden keiine schepe in den steden gehat, dar ze dat mede mochte[n] nabringen. De stede antwerden, dat men zo heiimeliken nicht schepe ton orloiie mochte utbrengen adir mit genomenen guderen wedder inbrengen, dat wurde werltkundich, unde dat geruchte solde dat vormelden. De Engelschen: men mochte up enen dach eiin schiipp, aver eiinen mante dat ander schiip uthmaken, dar weren vele, de dar nicht up segen, ock des geruchten were cleiine bowerungen, nademe et velemaels unware dinge vorlutbarde unde nicht anders dan suspitien geberde. Na velen handelen anlangeden de stede der Engelschen sendeboden ze fragende, uff ze up jenige wiize desser saken halven, nomeliken der schaden, gedacht hadden, dat ze de den steden to kennen geven. Darupp de Engelschen bogeerden, mit 2 doctoribus van den steden darup to handelen, dar wolden ere beiiden doctores biiwesen. Do wart et gelaten, dat der vere stede Lubeck, Collen, Hamborch unde Dantzike, van itzliken eiin, mitt en derwegen to 3 huren solden tosamen komen.2

...

Transcript copied from Hanserecesse (selected paragraph only)