Sequuntur acta in Segebergh.

Cum Senatus Hamburgensis a Rege Danorum per literas ante aliquot dies¹ admonitus fuisset auditurum se controuersiam jnter Anglicos et illos, daturumque operam ut pax redintegraretur, per filium suum Ducem Christiernum jn Segeberch, post decem vel vndecim dies etc. et ageretur jam decimus tertius dies a redditis literis numeratus Cumque Dux Christiernus alio jturus, prorogasset diem a patre constitutum ad tempus jncertum, egre admodum expectauit Regius Orator cum Senatu, datis etiam literis ad Regem Danorum, quibus mens sue dignitatis exploraretur Jntrim aduenerunt litere Ducis, vocantibus [!] Senatum ad diem xv februarij jn Segebergh

Eodem autem die ad locum illum peruenientes Senatus legati .d. Johan Hulpe et paulus grote consules, magister Hermannus Pouer Secretarius, Johan oldendorp, doctor juris² sub noctem hora ferme septima exceptj fuerunt per Secretarium Ducis, referentem quo tempore gratia sua sequente die causam esset tractaturus quam posset celerrime Jnuicem reddite sunt gratie tum principj de promissa opera, tum Secretario de amico obsequio quod suscepisset

Die xvj februarij, que dominica erat primum querentes regnum Dej, verbum Christj audiebant, cuj et Dux cum comiuge [!] jnterfuerat Quo finito vocatj sunt per Secretarium, Legatj Senatus, jn monasterium, vbj cum Duce, Regij quidam consiliarij erant Doctor Detleus Reuentlow Wulfgang powisch eques, et alius prefectus de Kijll Salute vero data et reddita pro more, ceptum est Deo authore, negotium Islandie

In primis Wulff Powisch referebat causas jndictj conuentus, jnterrogans demum Consules Hamburgenses quonam censerent ordine tractandam causam cum Anglico legato Cum autem illius consilij ratio ad Illustrem Ducem et alios pro modestia referretur, tandem post pauculam deliberationem responsum est per eundem Wulffgangum, quod Ducj videretur consultum, Hamburgenses constitui actores vnacum cum prefecto, aduersus Anglicos Sic enim facilius futurum esse, ut causa conponeretur, quam si Anglicis permissa fuerit accusatio

Quid autem hoc pretextu querebatur, perpensum est a Consulibus, nempe, ut per querelam Hamburgensium, Prefectus ipse Islandiensis, jn suo facto plus satis duro, fortassis etiam iniquo, nonnihil releuaretur, tum multitudine tum autoritate accusantium Jtaque breuiter fuit deliberatum, non decere neque expedire, ut Hamburgenses accusatj ab Anglicis et ad ostendendam jnnocentiam suam paratj, jnuerterent nunc negotij ordinem ad accusandum, cum nec illud jn mandatis haberent

Idque cum post deliberationem responderetur Ducj³ nonnihil commotj sunt consiliarij, vnde facile jntelligj potuit predictus color sophisticus etc. tum ceperunt dicere, si Hamburgenses nolent accusare, certe nec Regj ferendum esse ut factum jnponant humeris prefectj Ad quod respondebatur, Senatorios Legatos nichil aliud cuique inposituros aut dicturos, quam jpsa rej veritas esset Missos autem sese atque jn commissis habere, quod audito Anglico Oratore, sj quid adduceretur aduersus Senatum aut ciues Hamburgenses, jd apud gratiam et beneuolentiam suas, dilueretur vere citra ullum fucum Quod facturj essent sedulo, posteaquam audiuissent dictum Oratorem, quj et Hamburgj, Senatus et ciuium suorum jnnocentiam latissime accepisset

Tandem conclusum est, ut audiretur Anglicus Orator a prandio Et jterum displicuit consiliarijs (Dux ingenij minime malj est) quod Hamburgj jn ea causa aliquid tractatum esset Nota hoc ad supradictum pretextum

Eadem die a prandio, adueniens Anglicus Orator, cepit breuiter repetere negotium, et commemorare gratiosam mentem Regis Anglorum³ erga Germanos, tangens obiter factum Jslandie Et jn summa, nichil amare dixit contra Hamburgenses Conclusit ad conponendam Pacis conditionem, et bonorum restitutionem cui itidem modeste respondebatur nomine Hamburgensium, per doctorem Johannem oldendorp, purgando dumtaxat omnem de Senatu et ciuibus conceptam suspitionem, et reijtiendo factum. jn autoritatem publicj magistratus, breuj admodum Epilogo eorum que Hamburgj tractata fuerant Precipue autem excusatum est, quod Rex Anglorum scripserat, Senatuj curam esse potius discordiam potentissimorum⁴ Regum, quam publicam tranquillitatem Nam jbj aduocata fuerunt, Ducis ac Regiorum consiliariorum presentia testimonia, Senatum aut Communitatem Hamburgensem, nichil minus quam hoc cogitasse, quod Regie dignitatj ab jniquissimis emulis, haud dubie suggestum esset Jmmo summopere illos cupere concordiam jnter vtrosque Reges vnde et subditorum quies et commodum dependet

Die xvij februarj, tractatum est varijs modis de conditionibus restituende pacis et conponende cause Qua jn re, cum Dux exploraret quid Senatus sentiret, Legatj vicissim honorem prime vocis ad suam gratiam referebant

Post deliberationem, consiliarj sic conceperunt Quod Anglicus Orator non solum de Islandie facto per prefectum, aut de bonis eo tempore ablatis conquestus fuisset apud Regem Danorum, sed etiam alios sex aut septem articulos ablatorum bonorum contra Hamburgenses jn quadam schedula designasset Jgitur viderj non jnconsultum, ut de aliqua pecuniarum summa pro huiusmodi bonis ab Hamburgensibus soluenda, cum Oratore tractaretur, quo magis alia causa cum his confusa, jn nihilum redigeretur Sic enim satis⁵ fierj posse aliquo modo ipsius Oratoris desiderio de restitutione facienda vides ne hic?

Responsum est autem, dominos Consules non venisse, neque jn mandatis habere, ut de alijs causis, quani Jslandicj factj, ullo modo tractarent Sj quid Anglicj aut alij habuerint aduersus ciues et jncolas Hamburgenses, ibj Senatum esse qui vtique hactenus neminj justitiam negasset Preterea et literas Regias, quarum vocatione adessent Legatj, non continere aliud quam de negotio tumultus jn Jslandia anno preterito concitatj Nam sj de alijs causis disputandum esset, se multo plures habere aduersus Anglicos

Et hic quidem varijs modis controuersum est cum consiliarijs volentibus plane totum cause huiusmodi onus obtrudere Hamburgensibus Et quomodo hunc scopum semper obseruarint, ex jnfrascriptis quoque apparebit cauto lectorj

Postremo, cum reliqua tota diej pars jnterlocutionibus Ducis et Oratoris esset consumata, tandem talis via concipiebatur absentibus Consulibus, quam tamen³ illis jn absentia quoque Oratoris referebat wulffgangus Quod publica pax et priuata, ex vtraque parte constaret jntegra nauigationibus et quibuscumque commertijs exercendis

Intrim, Regem Danorum propriam legationem missurum ad Regem Anglorum pro causis huiusmodi plane conponendis vellet etiam Regia Danorum dignitas, formas quasdam constituere, quibus obuiam irj posset discordijs jn islandia quotannis jncidentibus jnter Anglicos et germanos Addebant Consiliarij, jn hac causa admodum expedire Hamburgensibus, si precibus jnpetrarent ab eodem Danico Rege, ut Legatus jn Angliam mittendus, illorum quoque nomine singulas quas cum Anglicis haberent causas susceperit illic agendas

Tum autem post communicata Legatorum Hamburgensium consilia, pleraque jn illis articulis displicerent, prima quidem fronte admodum spetiosis, sic respondebatur Primo, de restituenda pace reddebatur gratia quando jd in commune profuturum esset vtrique partj Similiter de Legatione mittenda, sperantes Regiam Celsitudinem Danorum siue per nuntium, siue per Epistolam, gratiose curaturam, ne Hamburgenses qui Prefecto suo tulisset suppetias, sentirent pro beneficio detrimentum, et quidem jnnocenter Secundo circa hunc articulum petiebatur ut specificatio fieret causarum quas Rex in se vellet suscipere defendendas, aut quas existimaret ad Prefectum suum, quj coram aderat, pertinere Reliquas vero Senatum suo tempore defensurum cum ciuibus Quod nisj cause in spetie sic distinguerentur, contingere posse, ut Senatus aliquam remittat, vel ad Regiam Danorum Maiestatem, vel ad prefectum suum, que ad Hamburgenses pertineat, vel econtrario, ut aliena causa jnscio Rege jnputetur Hamburgensibus tertio, fuit diligenter petitum, ne Rex Danorum aliquid constitueret de Islandie negotiationibus in detrimentum Hamburgensium, absentibus et non vocatis illis quj eius Jnsule conditiones noscerent, quique solj obsistere possent et solerent, ne prefectus Regius jn vite periculum jncidat Quarto, postulatum est, ut hec omnia jn presentia Oratoris repeterentur, ne quandoque variaret, ut solent jngenia hominum vel ad obliuionem, vel ad immutationem rerum proprio commodo deseruientium, procliuiora esse

Ibj multis modis disputatum est usque ad vehementem jndignationem Consiliariorum, precipue Wulffgangj et Reuentlow Hoc enim male eos habuit, quod Senatus nollet suas quoque causas permittere Regj Danorum tractandas Vnde voluerunt colligere Regem contemnj ab Hamburgensibus, quj alias vellent esse subditj, alias non Responsum autem fuit modeste satis. et cum finem jnterrumpendj sermonis Wulffgang non faceret Quid (jnquit Dominus Paulus grote) nos huc vocastis ad defensionem, qui verba nostra recusatis audire Quod verbum, temeritatem eorum omnino conpescuit Nota autem quid quereretur jn causis Hamburgensium aduocandis

Tandem, voto Legatorum Hamburgensium⁵ omnibus numeris, subscriptum fuit Lecta schedula domini Oratoris, annotate sunt⁵ omnes cause ad prefectum Regium spectantes, quarum non nisj vna aut altera, Hamburgensibus mansit relinquenda tum aduocato Oratore, pronuntiabantur omnes quatuor articulj ordine prescripto per Wulffgangum⁶ Et iterum jn specie repetebatur Regem Danorum, non editurum aliquas coustitutiones de Jslandica negotiatione et portuum conditione, nisj vocatis nautis et negotiatoribus, item Legatis Hamburgensibus

Redditis autem gratijs honorifice Ducj, atque Consilarijs, et dicto valete Hamburgenses Legatj, cum domino oratore domum redierunt.