Illustrissimi et reverendissimi proceres domini generosissimi.

Dum commercium ubi non procurire possumus ad minimum conservare studemus, ut quod non exuuum[!] humanae societatis cum modum tercibus, non posuimus non attendere queri monias illas quas ad nos desiderant cives et incolae hapis? rei publicae qui cum incolis et civibus Hitlandiae, quae potentissimi Schotiae regni pars et provincia est, commercantu,¹ quas quod oraverunt ut illustrissimis et reverendissimis generositatibus vestris deseram[us] eum in ea sint opinione quod in suis aut invitis illis prout graventi[..] nempe retulerunt, plurimi ex civibus nostris quemadmodum ipsi annullis retro annis assuete etiam a panatebus et inaprobus fuit institute et edrete[.]h[?] Hitlandia incolis mercis illas subrehere quibus ubi sublevandis necessitatibus suis illi earum non possunt vel quibus pro morendis commoditatibus suis maxime utuntur illerumque loce pisces aliaque esculenta ab illis emere, quodque cultura idem commercii hactenus tanta cum libertate permissa sit ut immunis ab omni impositione fuerit, nisi quod non ita pridem exactione sed tamen tolerabili onerata sit, quod autem dictae illae impositiones in tantum non acerventur molem ut plane fiant intolerabilis et si sine remidio relinquantur illis necessitatem impositurae sint totam istud commercium deserendi, ad quod extremum quam non libenter decurrant petierant a nobis ut ipsis auxilio esse atque illustrissimis et reverendissimis generositatibus vestris dictae impositionis acerbitarem applicare dignaremur, maxime cum sibi persuasam habeant plurimam partem horum enerum mortis et insuis vobis illis imperii neque nobis exempla descent quibus oravitutem eneris exprimere possemus recesuerunt (ut e pluribus casibus paucires solum modo attingamus) quod quamvis sal rendibile in Hitlandiam non inserent sed tantum illud quo condiendis piscibus ibidem civitis utantem singulae tamen tonnae huius salis, quae exigna quantitas est, impositione thalere praehimici oneretur, quodque cerevisia, ut et farina, quae non nisi ipsorum necessitatibus in servit, et ad illum finem [.]avebus allata et adservata est, atque et ab illis² quotidie consumitur, exactionis eneri et quidem maximo subpetietur cum tamen in huius modi [?] aliis promicis illa quae quotidiam nautarum necessitatibus subservandis in navi detrimentum ab omni onere mininum sint; reliquae quorum merces quibus commercium exarent quas vendunt³ ad huc maiore onere aden? ultra modum gravate sint.

Cum vero confidamus illustrissimis et reverendissimis generositatibus vestris non minus ac nobis cordi esse, quo utriusque partis civibus atque incolis profictum istud ab memorialis usque tempore et aliquod retro seculis contenuo exercitio cultum commercium etiam deinceps conservetur dictas queri monis noster tam civium hac intercessione nostra proponere et orare e re communi esse putavimus, ut istae impositiones quas bonum publicum exigit aeqae mediocritate temporentium, reliquae autem q[...] quibus exacturis suum commodum mocretiunde promovere student abrogentur, quas aequissimas petitiones nostras quivi illud auxilium secuturum sit quod dicti cives nostri sibi promittunt nulli dubitamus illustriss[imis] et reverendissimis g. v. divinae protectioni sincere commentantes dabuntur sub sigillo nostro maiori anno 1671, die primo novembris calendaro julianis etc.